معرفی انواع شبکه تتر و تفاوت آن ها

سوال مهمی که در جریان خرید ارز دیجیتال تتر مطرح می‌شود این است که انواع شبکه‌های تتر چه تفاوتی با هم دارند؟ شبکه‌های ارز دیجیتال تتر (USDT) تنوع دارند؛ زیرا تتر به‌عنوان یک استیبل‌کوین (Stablecoin) باید به‌صورت گسترده در دسترس باشد و با انواع مختلفی از فناوری‌های بلاک‌چین یکپارچه شود. 

برای درک بهتر این مفهوم، اول باید بدانید که تتر (usdt) چیست؟ چرا سطوح انتقالی آن متنوع است و… . این تنوع به طور عمده برای افزایش قابلیت دسترسی، کاهش هزینه‌های تراکنش، و بهبود عملکرد در استفاده از این ارز دیجیتال ایجاد شده است.

هر بلاک‌چین ویژگی‌های خاص خود را دارد. به‌عنوان‌مثال، بلاک‌چین اتریوم (ERC-20) از قراردادهای هوشمند پیچیده و اکوسیستم غنی بهره می‌برد، اما ممکن است هزینه‌های تراکنش بالاتری داشته باشد. پیرو این کلیت، بد نیست در خصوص این که ارز دیجیتال تتر یورو چیست؟ و چه تفاوتی با ساختارهای دیگر آن دارد نیز بدانید. در ادامه به معرفی انواع شبکه تتر و تفاوت آن‌ها می‌پردازیم.

انواع شبکه‌های تتر چیست؟

می‌دانیم که تتر (Tether) یکی از مشهورترین استیبل‌کوین‌های جهان است که با نماد USDT شناخته می‌شود. این رمزارز با هدف ارائه یک ابزار مبادله پایدار و مقاوم در برابر نوسانات شدید بازارهای دیجیتال طراحی شده است. از زمان معرفی، تتر به یک عنصر کلیدی در بازار رمزارزها تبدیل شده است و روی چندین شبکه بلاک‌چین پیاده‌سازی شده است تا از انعطاف‌پذیری و تطابق آن با نیازهای مختلف کاربران اطمینان حاصل شود. در ادامه در بیتازر به سوال انواع شبکه‌های تتر چیست؟ پاسخ می‌دهیم:

شبکه اتریوم (Ethereum) – ERC-20

تتر روی شبکه اتریوم به‌صورت استاندارد ERC-20 منتشر شده است و یکی از پرکاربردترین نسخه‌های این استیبل‌کوین محسوب می‌شود. استاندارد ERC-20 به دلیل پشتیبانی گسترده در کیف پول‌ها، صرافی‌ها و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) به تتر اتریوم محبوبیت زیادی داده است.

ویژگی‌های کلیدی شبکه اتریوم برای تتر شامل امنیت بالا، شفافیت تراکنش‌ها و سازگاری با قراردادهای هوشمند است. بااین‌حال، هزینه‌های بالای گس (Gas Fees) و زمان‌های تراکنش کندتر در زمان شلوغی شبکه، از جمله چالش‌های استفاده از نسخه اتریومی تتر است. با وجود این چالش‌ها، این نسخه همچنان یک گزینه اصلی برای معامله‌گران و توسعه‌دهندگان است که به دنبال ادغام تتر با پروژه‌های مبتنی بر اتریوم هستند.

شبکه ترون Tron – TRC-20

نسخه TRC-20 تتر که روی بلاک‌چین ترون قرار دارد، به دلیل سرعت بالا و هزینه پایین تراکنش‌ها، یکی دیگر از انتخاب‌های محبوب است. این شبکه برای افرادی که به دنبال انجام تراکنش‌های ارزان و سریع هستند، ایده‌آل است.

ترون با استفاده از یک مکانیزم اجماع اثبات سهام نمایندگی (DPoS) توانسته کارایی شبکه را به‌شدت بهبود بخشد و امکان انجام هزاران تراکنش در ثانیه را فراهم کند. علاوه بر این، اکوسیستم ترون درحال‌رشد است و بسیاری از پروژه‌های دیفای (DeFi) و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز از تتر TRC-20 پشتیبانی می‌کنند. این نسخه از تتر مخصوصاً در میان صرافی‌ها و پلتفرم‌هایی که نیاز به جابه‌جایی سریع دارایی دارند، مورد توجه قرار گرفته است.

شبکه بیت‌کوین Bitcoin – Omni Layer

تتر برای اولین‌بار روی پروتکل Omni Layer که روی شبکه بیت‌کوین پیاده‌سازی شده بود، معرفی شد. این نسخه از تتر از تکنولوژی بیت‌کوین برای ثبت تراکنش‌ها و تضمین امنیت استفاده می‌کند.

Omni Layer به دلیل وابستگی به زیرساخت‌های بیت‌کوین از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. بااین‌حال، این نسخه از تتر به دلیل سرعت پایین تراکنش‌ها و هزینه‌های بالاتر در مقایسه با شبکه‌های مدرن‌تر، به‌تدریج کمتر مورد استفاده قرار گرفته است. به همین دلیل، در حال حاضر بیشتر کاربران و پلتفرم‌ها از نسخه‌های دیگری مانند ERC-20 و TRC-20 استفاده می‌کنند.

شبکه سولانا (Solana)

سولانا یکی از بلاکچین‌های جدید و بسیار سریع است که تتر روی آن نیز پیاده‌سازی شده است. سرعت تراکنش‌های بالا، هزینه‌های بسیار پایین و توانایی پردازش هزاران تراکنش در ثانیه از جمله ویژگی‌های برجسته سولانا است.

نسخه تتر روی سولانا به دلیل زمان تاخیر پایین و کارایی عالی، برای برنامه‌های دیفای و اپلیکیشن‌هایی که نیاز به انتقال فوری دارایی‌ها دارند، بسیار مناسب است. همچنین، شبکه سولانا با بهره‌گیری از معماری مدرن خود، توانسته جایگاه ویژه‌ای در میان توسعه‌دهندگان پیدا کند و به‌عنوان یک گزینه آینده‌دار برای نسخه‌های بعدی تتر مطرح باشد.

شبکه آوالانچ (Avalanche)

آوالانچ نیز یکی دیگر از شبکه‌هایی است که تتر روی آن فعال شده است. این بلاک‌چین به دلیل استفاده از پروتکل اجماع نوآورانه خود، توانسته زمان تأیید تراکنش‌ها را به حداقل برساند. تتر در شبکه آوالانچ برای کاربرانی طراحی شده است که به دنبال هزینه‌های پایین‌تر و سرعت بیشتر نسبت به بلاکچین‌های سنتی‌تر مانند اتریوم هستند.

علاوه بر این، آوالانچ با قابلیت تعامل بین زنجیره‌ای (Interoperability) خود، امکان استفاده از تتر را در محیط‌های مختلف و بر بسترهای متعدد فراهم می‌کند. این ویژگی باعث شده است که تتر در این شبکه به‌عنوان یک ابزار کلیدی برای کاربران دیفای و سرمایه‌گذاران مورد توجه قرار گیرد.

شبکه پالیگان (Polygon)

پالیگان که با نام قبلی Matic Network شناخته می‌شد، یکی از شبکه‌های لایه دوم اتریوم است که به دلیل مقیاس‌پذیری بالا و هزینه‌های بسیار پایین موردتوجه قرارگرفته است. تتر بر بستر پالیگان (با استاندارد ERC-20 سازگار) برای کاهش هزینه‌های تراکنش و افزایش سرعت انتقال داده‌ها عرضه شده است.

پالیگان از تکنیک‌های پیچیده‌ای؛ مانند زنجیره‌های جانبی (Sidechains) و اثبات سهام (PoS) برای بهبود عملکرد استفاده می‌کند. تتر در این شبکه به دلیل هزینه‌های ناچیز تراکنش و ارتباط نزدیک با اکوسیستم اتریوم، به‌خصوص در پروژه‌های دیفای و NFT، محبوبیت پیدا کرده است. بسیاری از کاربران و توسعه‌دهندگان به پالیگان روی آورده‌اند تا از مزایای این شبکه بهره‌مند شوند.

شبکه الگوراند (Algorand)

در این گستره بزرگ، الگوراند یکی از بلاکچین‌های مدرن است که با هدف ارائه یک سیستم کاملاً غیرمتمرکز، سریع و ایمن طراحی شده است. نسخه تتر بر بستر الگوراند برای تراکنش‌هایی که نیازمند زمان تأخیر بسیار کم و کارمزدهای حداقلی هستند، عرضه شده است.

الگوراند از مکانیزم اجماع Pure Proof of Stake (PPoS) استفاده می‌کند که هم کارایی شبکه را افزایش داده و هم از مصرف زیاد انرژی جلوگیری می‌کند. نسخه تتر روی این شبکه به دلیل سرعت بالا و قابلیت استفاده در مقیاس‌های بزرگ، مورد استقبال کاربران حرفه‌ای و پلتفرم‌های تجاری قرار گرفته است.

شبکه هارمونی (Harmony)

هارمونی یکی دیگر از بلاک‌چین‌هایی است که تتر روی آن فعال شده است. این شبکه با استفاده از تکنولوژی Sharding به مقیاس‌پذیری بالا و زمان تأخیر کوتاه دست یافته است. تتر بر بستر هارمونی، مخصوصاً برای کاربران دیفای و برنامه‌های غیرمتمرکز که به کارمزد پایین و عملکرد بالا نیاز دارند، طراحی شده است. هارمونی همچنین از قابلیت تعامل بین زنجیره‌ای (Cross-Chain Interoperability) پشتیبانی می‌کند که امکان استفاده از تتر را در شبکه‌های مختلف تسهیل می‌کند. این ویژگی برای توسعه‌دهندگانی که به دنبال ترکیب تتر با پروژه‌های چند زنجیره‌ای هستند، بسیار جذاب است.

شبکه کاردانو (Cardano)

تتر به‌تازگی بر بستر کاردانو نیز عرضه شده است. کاردانو به دلیل استفاده از مکانیزم اجماع Ouroboros و معماری چندلایه‌ای خود، به‌عنوان یک بلاک‌چین بسیار ایمن و پایدار شناخته می‌شود.

نسخه تتر روی کاردانو برای پروژه‌هایی که به دنبال شفافیت و امنیت بالا هستند، طراحی شده است. این شبکه به دلیل هزینه‌های پایین و توانایی پردازش تعداد زیادی تراکنش، به‌تدریج در میان کاربران و توسعه‌دهندگان دیفای محبوب می‌شود.

شبکه کوساما (Kusama)

تتر بر بستر کوساما که به‌عنوان شبکه خواهر پولکادات (Polkadot) شناخته می‌شود، نیز عرضه شده است. کوساما یک پلتفرم مقیاس‌پذیر و انعطاف‌پذیر برای آزمایش فناوری‌های جدید و نوآوری‌های بلاک‌چین است.

نسخه تتر روی این شبکه، برای افرادی که به دنبال تجربه نوآوری‌های جدید در اکوسیستم پولکادات هستند، طراحی شده است. این نسخه از تتر به دلیل سرعت بالا و ارتباط نزدیک با زنجیره‌های پولکادات، در پروژه‌های آزمایشی و نوآورانه بسیار کاربرد دارد.

شبکه پولکادات (Polkadot)

پولکادات یکی از پیشرفته‌ترین بلاکچین‌های چند زنجیره‌ای است که به دلیل قابلیت تعامل بین زنجیره‌ای (Interoperability) شناخته می‌شود. تتر بر بستر پولکادات برای استفاده در یک اکوسیستم یکپارچه از زنجیره‌های موازی طراحی شده است.

این نسخه از تتر به دلیل مقیاس‌پذیری بالا، امنیت بی‌نظیر و امکان استفاده در پروژه‌های مختلف، یک انتخاب ایده‌آل برای کاربران دیفای و پلتفرم‌های تجاری است. پولکادات با پشتیبانی از پاراچین‌ها (Parachains)، امکان استفاده بهینه از تتر را در محیط‌های چند زنجیره‌ای فراهم می‌کند.

انواع شبکه‌های تتر چه تفاوتی باهم دارند؟

تتر با پیاده‌سازی بر بستر بلاکچین‌های مختلف، انعطاف‌پذیری بالایی برای کاربران و توسعه‌دهندگان ارائه کرده است. هر شبکه ویژگی‌ها و قابلیت‌های منحصربه‌فردی دارد که برای نیازهای خاصی طراحی شده‌اند. جدول زیر پاسخ به سوال انواع شبکه‌های تتر چه تفاوتی باهم دارند؟ را شامل می‌شوند:

کدام نوع شبکه تتر بهتر است؟

انتخاب شبکه مناسب به عواملی مانند هزینه تراکنش، سرعت انتقال، امنیت، کاربرد مورد نظر، و اکوسیستم پشتیبانی‌کننده بستگی دارد. موارد زیر پاسخ به سوال کدام نوع شبکه تتر بهتر است؟ هستند:

اگر هزینه تراکنش مهم است: ترون (TRC-20)

شبکه ترون (TRC-20) یکی از ارزان‌ترین گزینه‌ها برای استفاده از تتر است. هزینه‌های بسیار پایین این شبکه آن را به یک انتخاب محبوب برای افرادی که نیاز به انتقال مکرر دارند تبدیل کرده است. سرعت بالای تراکنش‌ها و کارایی آن در مدیریت تعداد زیاد تراکنش، TRC-20 را برای کاربران عادی و کسب‌وکارهای کوچک مناسب می‌کند.

مزایا:

• هزینه بسیار کم (تقریباً نزدیک به صفر).
• سرعت بالا در تأیید تراکنش‌ها.
• پشتیبانی گسترده در صرافی‌ها و کیف پول‌ها.

معایب:

• تمرکززدایی کمتر نسبت به اتریوم.
• اکوسیستم محدودتر.

نتیجه‌گیری: اگر هزینه پایین اولویت شما است، TRC-20 بهترین انتخاب است.

اگر امنیت و اکوسیستم غنی مهم است: اتریوم (ERC-20)

در رتبه بعد، شبکه اتریوم با استاندارد ERC-20 یکی از پراستفاده‌ترین و امن‌ترین بسترهای تتر است. این شبکه با اکوسیستم گسترده‌ای از دیفای (DeFi)، NFT و قراردادهای هوشمند، گزینه‌ای ایده‌آل برای توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای است.

مزایا:

• امنیت بالا و شفافیت در تراکنش‌ها.
• پشتیبانی از طیف گسترده‌ای از برنامه‌های غیرمتمرکز.
• یکپارچگی با سایر پروتکل‌های بلاک‌چین.

معایب:

• هزینه گس (Gas Fees) بالا.
• تأخیر در زمان شلوغی شبکه.

سرانجام: اگر به دنبال امنیت و کاربردهای متنوع هستید و هزینه گس برای شما اهمیتی ندارد، ERC-20 مناسب‌ترین گزینه است.

اگر به دنبال سرعت و نوآوری هستید: سولانا

شبکه سولانا به دلیل توانایی انجام هزاران تراکنش در ثانیه و هزینه‌های بسیار پایین، گزینه‌ای جذاب برای کاربران است. سولانا مخصوصاً برای برنامه‌های دیفای با نیاز به تراکنش‌های سریع و مقیاس‌پذیر طراحی شده است.

مزایا:

• سرعت بالا (زمان تأخیر بسیار کم).
• هزینه‌های ناچیز.
• مناسب برای پروژه‌های نوآورانه.

معایب:

• اکوسیستم درحال‌رشد.
• آسیب‌پذیری بیشتر در مقایسه با شبکه‌های قدیمی‌تر.

خروجی: برای کاربران به دنبال عملکرد سریع و ارزان، سولانا یک گزینه آینده‌دار است.

اگر به دنبال یک اکوسیستم پایدار هستید: پالیگان

شبکه پالیگان (Polygon) با ارائه مقیاس‌پذیری بالا و هزینه‌های پایین، به یک انتخاب برتر برای پروژه‌هایی که نیاز به ارتباط نزدیک با اتریوم دارند، تبدیل شده است. این شبکه یک گزینه عالی برای دیفای، NFT و سایر برنامه‌های غیرمتمرکز است.

مزایا:

• هزینه‌های کم و سرعت بالا.
• ارتباط مستقیم با اتریوم.
• پشتیبانی گسترده در پروژه‌های دیفای.

معایب:

• محدودیت در ابزارها برای برخی کاربردها.

نتیجه: برای کاربرانی که به دنبال کاهش هزینه‌ها در اکوسیستم اتریوم هستند، پالیگان بهترین گزینه است.