برای درک بهتر تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال در معاملات ارز دیجیتال، باید ابتدا به تاریخچه و فلسفه هر یک از این قراردادها بپردازیم. اما اهمیت آن در ارز دیجیتال چیست؟ باید گفت این مسئله می‌تواند به شفاف‌سازی استفاده‌های مناسب از هر یک کمک کند.
قراردادهای فیوچرز استاندارد به طور سنتی در بازارهای مالی، به‌ویژه در بورس‌های سنتی، جایگاه ویژه‌ای دارند و مدل‌های قدیمی‌تری هستند که بیشتر در معاملات کالاها و دارایی‌های سنتی استفاده می‌شوند. برای درک بهتر این مفاهیم، باید بدانید که قرارداد فیوچرز چیست و چطور کار می کند.
در نقطه روبرو، فیوچرز پرپچوال مفهومی نوتر است که به‌ویژه در دنیای ارز دیجیتال رشد کرده است و به دلیل مزایای خاص خود، به‌سرعت مورد توجه قرار گرفته است. این تفاوت‌ها به‌ویژه در زمانی که به مقایسه شرایط تجارت در هر کدام از این قراردادها پرداخته می‌شود، اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند.
اگر برای شما این سوال مطرح شده که اساس کار آن‌ها چیست، راهنمای: “چطور از اهرم در معامله فیوچرز استفاده کنیم” می‌تواند پاسخگوی سوالات شما در این خصوص باشد. در ادامه این مورد را بررسی می‌کنیم که فیوچرز استاندارد یا پرپچوال کدام انتخاب بهتری است؟
مقایسه فیوچرز استاندارد و پرپچوال
در دنیای معاملات ارزهای دیجیتال و تحلیل تکنیکال، ابزارهای مالی مختلفی برای سرمایه‌گذاری و تجارت وجود دارد که در نوع خود جذابیت خاصی دارند. دو مورد از مهم‌ترین این ابزارها، فیوچرز استاندارد و فیوچرز پرپچوال هستند. این دو نوع قرارداد آتی، به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فردشان، به طور گسترده‌ای در بازارهای ارز دیجیتال استفاده می‌شوند، اما درک تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال می‌تواند تأثیر زیادی بر تصمیمات معاملاتی و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری شما داشته باشد.
تفاوت در ماهیت و ساختار قرارداد
فیوچرز استاندارد معمولاً یک قرارداد آتی است که در آن طرفین توافق می‌کنند تا یک دارایی (مثلاً بیت‌کوین، اتر یا سایر ارزهای دیجیتال) را در یک تاریخ مشخص در آینده با قیمت تعیین‌شده خرید و فروش کنند. در این قراردادها، تاریخ سررسید و زمان تحویل مشخص است و پس از آن، هر دو طرف موظف به انجام معامله هستند.
به‌طورکلی، این نوع قراردادها در بازارهای سنتی کالاها و دارایی‌ها رواج دارند و می‌توانند در فواصل زمانی مختلف (ماهانه، سه‌ماهه و غیره) تحویل داده شوند.
فیوچرز پرپچوال برخلاف نوع استاندارد خود، هیچ تاریخ انقضایی ندارد. به‌عبارت‌دیگر، این نوع قراردادها هیچ‌گاه به پایان نمی‌رسند و تداوم دارند مگر اینکه یکی از طرفین تصمیم به بستن موقعیت خود بگیرد. به همین دلیل، فیوچرز پرپچوال برای معامله‌گران و سرمایه‌گذارانی که به دنبال فرصت‌های معامله‌ای مداوم و بدون محدودیت زمانی هستند، جذاب‌تر است.
تفاوت در تسویه‌حساب و نحوه پرداخت
در فیوچرز استاندارد، معمولاً یک تاریخ خاص برای تسویه‌حساب وجود دارد که در آن زمان، تسویه‌ها بر اساس قیمت قرارداد و قیمت بازار انجام می‌گیرد. برای مثال، اگر شما در یک قرارداد فیوچرز استاندارد وارد شوید، باید در تاریخ مشخصی، دارایی مورد نظر را خریداری کنید یا بفروشید و تسویه‌حساب طبق قیمت تعیین‌شده انجام می‌شود. این تسویه ممکن است به‌صورت نقدی یا فیزیکی انجام گیرد که بستگی به نوع بازار و قرارداد دارد.
اما در فیوچرز پرپچوال، تسویه‌حساب به طور روزانه یا دوره‌ای از طریق “مارجین نگهداری” و “نرخ‌های تأمین مالی” صورت می‌گیرد. این به این معنی است که تغییرات قیمت به طور مداوم در نظر گرفته می‌شوند و هزینه‌ها و سودها بر اساس تغییرات قیمت در طول زمان تسویه می‌شوند.
در این نوع از قراردادها، کارمزد و هزینه‌های مالی به طور منظم از حساب‌های معامله‌گران کسر می‌شود و برای هر معامله، هزینه‌ای به نام “نرخ تأمین مالی” وجود دارد که بسته به تفاوت قیمت‌های قرارداد و قیمت بازار، به طرفین پرداخت می‌شود. این نرخ‌ها می‌توانند مثبت یا منفی باشند و در دوره‌های مختلف تغییر کنند.
تفاوت در نوسانات و ریسک
از آنجا که فیوچرز استاندارد دارای تاریخ انقضا است، نوسانات قیمت معمولاً تا زمان سررسید قرارداد تأثیرگذار هستند، اما در این نوع قراردادها، به دلیل وجود تاریخ مشخص، می‌توان ریسک را در یک محدوده زمانی خاص مدیریت کرد.
درصورتی‌که شما در یک تاریخ خاص تصمیم به تسویه بگیرید، می‌توانید با تحلیل و پیش‌بینی‌های خود، ریسک را تا حدی کاهش دهید.
در فیوچرز پرپچوال، به‌خاطر این که هیچ تاریخ انقضای مشخصی وجود ندارد، نوسانات قیمت به طور مداوم تأثیرگذار هستند و ریسک بیشتری را برای معامله‌گران به همراه می‌آورند. این نوع قراردادها به‌ویژه در بازارهای پرنوسان ارز دیجیتال می‌توانند ریسک‌های زیادی داشته باشند، چرا که بازار همیشه در حال تغییر است و هیچ تضمینی برای عدم وقوع نوسانات شدید وجود ندارد.
تفاوت در استراتژی‌های معاملاتی
در فیوچرز استاندارد، به‌خاطر زمان‌بندی مشخص، استراتژی‌های معاملاتی معمولاً به طور دقیق‌تر و باتوجه‌به تاریخ انقضا طراحی می‌شوند. این استراتژی‌ها معمولاً به‌صورت بلندمدت یا میان‌مدت در نظر گرفته می‌شوند و نیاز به پیش‌بینی دقیق قیمت در تاریخ مشخص دارند.
درحالی‌که در فیوچرز پرپچوال، استراتژی‌های معاملاتی بیشتر بر اساس تحلیل‌های لحظه‌ای و کوتاه‌مدت بنا می‌شوند. به‌خاطر عدم محدودیت زمانی، معامله‌گران می‌توانند موقعیت‌های خود را در هر زمان که خواستند تغییر دهند و در شرایط خاص بازار اقدام کنند. این انعطاف‌پذیری بیشتر، می‌تواند برای کسانی که به دنبال فرصت‌های معاملاتی سریع و پویایی هستند، جذاب باشد. در ادامه تفاوت فاندینگ ریت در قراردادهای فیوچرز استاندارد و پرپچوال را بررسی می‌کنیم.
تفاوت فاندینگ ریت در قراردادهای فیوچرز استاندارد و پرپچوال
در قراردادهای فیوچرز پرپچوال، فاندینگ‌ریت (Funding Rate) یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌ها است که به طور دوره‌ای بین خریداران و فروشندگان تبادل می‌شود. این نرخ، معمولاً هر ۸ ساعت یا در فواصل زمانی مشخص، بین طرفین معامله پرداخت می‌شود و بستگی به تفاوت قیمت قرارداد آتی و قیمت اسپات (بازار نقدی) دارد. اگر قیمت قرارداد فیوچرز پرپچوال بالاتر از قیمت اسپات باشد، خریداران باید فاندینگ‌ریت را به فروشندگان پرداخت کنند و بالعکس. این نرخ باعث ایجاد یک مکانیسم تعادلی در بازار می‌شود تا از انحراف زیاد قیمت‌ها در بازار فیوچرز جلوگیری کند.
اما در فیوچرز استاندارد، معمولاً فاندینگ‌ریت مفهومی ندارد. این نوع قراردادها تاریخ انقضا دارند و تسویه آن‌ها به‌صورت یک‌باره در پایان تاریخ سررسید انجام می‌شود. در واقع، در قراردادهای فیوچرز استاندارد، هیچ نیازی به تعدیل قیمت به طور دوره‌ای با فاندینگ‌ریت وجود ندارد؛ زیرا تسویه‌ها در تاریخ مشخص و با قیمت توافقی انجام می‌گیرد.
تفاوت مکانیسم انحلال در فیوچرز استاندارد و پرپچوال
مکانیسم انحلال یا لیکویید شدن در قراردادهای فیوچرز استاندارد و فیوچرز پرپچوال، به‌ویژه در زمینه ارزهای دیجیتال، تفاوت‌های چشمگیری دارد که به طور مستقیم بر رفتار معامله‌گران و استراتژی‌های مدیریت ریسک آن‌ها تأثیر می‌گذارد. در تفاوت مکانیسم انحلال در فیوچرز استاندارد و پرپچوال می‌توان گفت در فیوچرز استاندارد، انحلال موقعیتی تنها در صورت رسیدن به تاریخ سررسید و عدم توانایی معامله‌گر در تأمین وجه یا پشتوانه قرارداد در موعد مشخص رخ می‌دهد. این به این معناست که معامله‌گر، تا پایان تاریخ قرارداد فرصت دارد تا موقعیت خود را اصلاح یا تسویه کند. درصورتی‌که نتواند به تعهدات خود عمل کند، موقعیت بسته شده و با قیمتی که در آن زمان وجود دارد، تسویه صورت می‌گیرد. در این مدل، انحلال تنها زمانی اتفاق می‌افتد که تاریخ سررسید فرابرسد و قیمت بازار به طور چشمگیری از قیمت قرارداد فاصله گرفته باشد.
اما فیوچرز پرپچوال هیچ تاریخ انقضای مشخصی ندارد و انحلال یا لیکویید شدن می‌تواند در هر زمان رخ دهد، به‌ویژه زمانی که موجودی حساب معامله‌گر به دلیل نوسانات شدید بازار به حدی برسد که نتواند مارجین مورد نیاز برای حفظ موقعیت خود را تامین کند. در این نوع قراردادها، به طور مداوم حساب‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند و هر زمان که موجودی به زیر سطح مارجین مورد نیاز برسد، موقعیت به طور خودکار لیکویید می‌شود.
مقایسه مزایا و معایب فیوچرز استاندارد و پرپچوال
در دنیای معاملات ارز دیجیتال، قراردادهای فیوچرز استاندارد و فیوچرز پرپچوال هرکدام ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند. این تفاوت‌ها می‌توانند تأثیر زیادی بر تصمیمات تجاری و استراتژی‌های سرمایه‌گذاران بگذارند. با این وضعیت، هرکدام دارای یک سری خصیصه مثبت و منفی هستند:
مزایای فیوچرز استاندارد:
- تاریخ سررسید مشخص و قابل‌پیش‌بینی
- امکان برنامه‌ریزی دقیق‌تر برای سرمایه‌گذاری
- ریسک کمتر در مقایسه با نوسانات مداوم قیمت
- به‌کارگیری استراتژی‌های معاملاتی میان‌مدت و بلندمدت
- امکان تسویه‌حساب فیزیکی یا نقدی
معایب فیوچرز استاندارد:
- تاریخ انقضا محدود و تأثیرگذار بر انعطاف‌پذیری
- هزینه‌های اضافی برای تسویه قرارداد در تاریخ معین
- نیاز به پیش‌بینی دقیق قیمت در آینده
- محدودیت در تغییر موقعیت در زمان‌های مشخص
- فشار زمانی در شرایط نوسانات بازار
مزایای فیوچرز پرپچوال:
- عدم وجود تاریخ انقضا و انعطاف‌پذیری بالا
- تسویه‌حساب مداوم و دوره‌ای
- امکان تغییر و بستن موقعیت در هر زمان
- قابلیت استفاده در بازارهای پرنوسان و تغییرات سریع
- عدم محدودیت زمانی برای معاملات بلندمدت یا کوتاه‌مدت
معایب فیوچرز پرپچوال:
- ریسک بالا به دلیل نوسانات مداوم قیمت
- نیاز به مدیریت فعال و دائمی موقعیت‌ها
- پرداخت هزینه‌های تأمین مالی دوره‌ای
- پیچیدگی در استراتژی‌های بلندمدت
- احتمال افزایش هزینه‌های کارمزد در شرایط خاص بازار
